Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Αφού φεύκουμε και οι 2 γιατί νιώθω ότι εγώ μεινίσκω πίσω?

Η μέρα εχτές ήταν χάλια που την αρκήν. Ο μάστρος μου μες τα νεύρα να μου κάμνει καψόνια (έννα σε σάσω εγώ καλά που έννα σου έρτει μια παράιτηση την άλλην εφτομά)   , να θέλω να σκολάσω και να μεν με αφήνει και όταν σκολάννω μιαν ώρα μετά να πηαίννω έσσο και να βλέπω τον αλλοδαπό να πακετάρει τα πράματα του αφού εν και έμεινε του και πολλής καιρός (ούτε εμένα αλλά αρνούμαι να το δεχτώ). Εν και είπα τίποτε. εκλείστηκα μες την τουαλέτα και έκλαια ώσπου να μου περάσει.
Μετά εφκήκα έξω και ήβρα τον τζίνο να κλαίει. Αγκαλιαστήκαμεν για λλίο και μετά επέρασεν μας.
Εσυνεχισεν τζίνος να πακετάρει και εγώ να κάμνω tweets (new obsession) .

Εν φυσιολογικό 2 άνθρωποι που αγαπιούνται να αποφασίσουν να ζουν χωριστά για 2 χρόνια? Ή απλά εν αγαπά τόσο πολλά ο ένας τον άλλο?

If you go away and i know you will...


Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Couch Potatο needs your help!


Ναι καλά ακούσετε, η μιαλλήτερη μπαρόβια πατάτα της νύχτας αποφάσισε να δώκει παμό!
Αλλιώς, παιρνώ την φάση μου! 
Εν θέλω να φκάινω έξω!
Oύτε μάππες να θωρώ , ούτε να μεθκιώ στα bar, ούτε καν θάλασσα να παέννω ρε παιδίν μου!
Θέλω να μηνίσκω έσσο , πάστο αερούι του μπαλκονιού μου και να καταναλώνω φτηνό κρασί βλέποντας ωραίες ταινίες!
 Και τούτο εν πρόβλημα  γιατί εστέρεψα που ιδέες για τις ταινίες!

Άτε ρε κοπέλια βάρτε το σχέρι σας να με βοηθήσετε να επιζήσω στην Λευκωσία  για τους 2 εναπομείναντες μήνες! 

Θέλω λίστα μεγάλη!

Ακούω προτάσεις!

Κατσαρίδες και Αράχνες Γλυκιά μου

Επήα και εγώ και είδα την κατσαρίδα! έχει δίκαιο η Ænima  και δεν θα επαναλάβω το πόσο ωραία ήταν η παράσταση! Πολλά αναζωογονητική!
Αλλά έννα σταθώ σε ένα τραγούδι παλιό και αγαπημένο που άκουσα σε τούτη την παράσταση  και κάθε φορά θυμίζει μου πόσο δύσκολο ένει για μένα να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους μου. Πραγματικά εν ένα πράμα που με λυπεί πολλά ρε γαμώτο!


Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Εμπειρίες στα κτίσματα

Επέρασα τις 2 προηγούμενες μέρες στα κτίμαστα. Έκαμα μια μελέτη που έπρεπε να ¨επιβλέψω¨ . Η επίβλεψη αφορά να βουρώ πάνω κάτω όπως την πελλή να δω αν δουλεύκουν ούλλα έτσι όπως τα σχεδίασα, να δρώννω, να βρωμώ, να βλέπουν οι αρκάτες τα βιζιά μου ( αν και γενικά εν είμαι πολλά εντυπωσιακή γυναίκα, έχουν να πουν οτι τα βιζιά μου εν το δυνατό μου σημείο)  και να ανέχομαι τις υποτιμήσεις των αρσενικών  συναδέλφων.

Εν και πειράζει με όμως,  προτιμώ το που το να είμαι στο γραφείο και να με κάμνει σύσκατη  ο μάστρος μου ως κάτω λες και είμαι η τελευταία υπάλληλος. .

Anyway, ξεφεύγω που το θέμα μας...

Επαρατήρησα στο εργοτάξιο ότι τα νύσχια του τεχνικού στο ένα του σχέρι εν τόσα ννα!  Άσε που έχω ένα κόλλημα, άμαν βλέπω  κάποιον νεαρό να έχει μεγάλα νύσχια υποθέτω ότι παίζει κιθάρα. Είμαι τόσο ρομαντική και αφελείς. Αλλά ο τεχνικός εν μου εφαίνετουν έτσι τύπος. Παραπάνω φαίνετε τύπος για μπουζούκι, αλλά τούτοι εν και  αφήννουν πέννες , το πολύ μιαλήνουν το νύσχι τους το μιτσί για να φκάλουν το τζερι που τα αφκιά τους ( εσκεφτίκατε να ξισταβλιζουν την μουττι τους ένεν ρε ξιμαρισμένοι?)

Σαν εκαθούμασταν εγώ και τζίνος και ετσιακκάραμεν κάτι σχέδια στο εργοτάξιο, αννοίει την βαλιτσούν που εν μέσα τα εργαλία και πιάννει το cutter των καλωδίων. Λαλώ και εγώ ‘τάμπου κάμνει τούτος?’

 Κάθεται πάστην κάσχια την χάρτενη, βάλλει το ένα πόιν πας τ’ άλλο και αντακώννει να κόψει τα νύσχια του!  Εννοείτε εγώ εφάρασα!  Που την μιαν ήθελα να γελάσω, που την άλλη επροσπατθούσα διακρίτηκα να ποφύω τα νυσχια που εκτινάσσουνταν ποτζί ποδα (είμαι σίουρη ότι μπορούν να σου κάμουν κακό αμπας και μπλασουν σε μες το μμάτι)

 Έκρυψα και εν είπα τίποτε όσπου να τελειώσει το κακόν. Εντα στο τέλος  ήμουν και ευγνώμων που εν έπαθα καμιά ζημιά!

Μετά αθθυμήθηκα ότι ο ίδιος κύριος έκαμεν μου σχέσιμο επειδή επέταξα το ποτσίαρον μου χαμέ μες την αυλή! (άλλη γαούρα εγώ, εν και πάω πίσω) ‘Εγώ σέβουμε τζίνους που εννα έρτουν αύριο να καθαρίσουν.’

 Ενώ ο άθρωπος που εννα έρτει αύριο να σαρήσει τις νυχάλλες σου που χαμέ εν καλλύτερα!

Τελικά πόσο χώρκατοι είμαστε ? Λαλούν σου ‘ άνθρωπος με πτυχίο που το εξωτερικό.’
Κλανιές! 

Τελοσπάντων, επεράσαμεν το και τούτο...
 
Που τον Σεπτέμβρη, κτίσματα γιόκ ρε κοπέλλια! Μετακομίζω Βαρκελώνη !