Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Κατσαρίδες και Αράχνες Γλυκιά μου

Επήα και εγώ και είδα την κατσαρίδα! έχει δίκαιο η Ænima  και δεν θα επαναλάβω το πόσο ωραία ήταν η παράσταση! Πολλά αναζωογονητική!
Αλλά έννα σταθώ σε ένα τραγούδι παλιό και αγαπημένο που άκουσα σε τούτη την παράσταση  και κάθε φορά θυμίζει μου πόσο δύσκολο ένει για μένα να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους μου. Πραγματικά εν ένα πράμα που με λυπεί πολλά ρε γαμώτο!


7 σχόλια:

  1. νοιώθω σε με το συγκεκριμένο τραγούδι.
    κατά τα άλλα έννα το ξαναπώ όι γιατί εν μου άρεσε η κατσαρίδα, αλλά επειδή το Έβελυν Έβελυν άρεσε μου ακόμα παραπάνω... θα εμπορούσε να ήταν πολλά πιο ωραίο...

    κατά τα άλλα χαίρομαι πολλά που θωρώ ότι μαζεύκουν κόσμο τούτα τα πράματα, γίνουνται παραπάνω πράματα με πολλά καλύτερη ποιότητα και νιώθεις ότι τα λεφτά σου φκάλλουν την αξία τους και σε διασκέδαση αλλά και σε επίπεδο "νέου" (για μας δαμέσα) πολιτισμού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. nai re ntaksi en eimai kai polla fan tou theatrou, alla itan mia efxaristi eksormisi stin lefkosia :) nai en touto pou laleis oti ginounte pramata siga siga! opos epses tin nixta stin Faneromeni pou eixen mia polla oraia sinavlia kai apolafsa tin gia ton idio logo :)

      Διαγραφή
  2. Έδενε τέλεια με την παράσταση το κομμάτι το οποίο δεν ήξερα το ομολογώ και ανακάλυψα το προχτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ποια ειναι η μαρια μαγδαληνη και που πηγε η λατρεμένη πατάτα;
    αναβαθμίσεις, αλλαγές καιαναζητησεις μυριζομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. enta anazitiseis! eto allaksen mou to to google+ misxi mou kai extitziasa! efa mian ora gia na ta katafero na ksanagino patata!

      Διαγραφή