Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Φέρτε τα μαυροσάκκουλα

Έχω 2 χρονια αναμνήσεις να σείρω μέσα και να τα πετάξω όσπου φτάνει το σχέρι μου!
Που τις  υποσχέσεις ότι εννα με έπερνες έσσο σου να δω που εγεννήθηκες,  ως τα όνειρα που εκάμναμεν ότι εννα πίννουμε κάθε πρωί γάλα που τες τσούρες μας.
Ούλλα να μεν τα θωρώ μπροστά μου, τα γέριμα.

Αλλά έτσι εν τούτα, να είσαι στην ξενηχτιάν , να είσαι μόνη σου, και να ξαπολά ο άνθρωπος που ενόμισες ήταν ο 'the one'.

Αχ καρτούλλα μου και εν πίσω τα βάσανα σου.
Μόνο τα μαυροσάκκουλα με σώζουν.

Μανούλλα μου , πατερούλλη μου, έρκουμαι σε ένα μήνα. Μεν έχετε έννοια που είμαι μόνη μου. Έμαθα πκιον.

Πατάτα εγεννήθηκα, πατάτα εννα μέινω.

3 σχόλια:

  1. Μέσα σε 2.5 μήνες όλα αυτά? Κουράγιο.

    Επαναπατρίζεσαι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ipomoni kai epimoni na to kseperaso... tipote allo....
    Oxi den epanapatrizoume! tha pao ligo kato gia ta xristougenna :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. The "τσούρες" part- OMG εφύρτηκα. The best is yet to come. Μαυροσάκκουλα και σιγά σιγά όλα θα φτιάξουν ... xx

    ΑπάντησηΔιαγραφή