Περνώ φάση ολικής αλλαγής , εσωτερικά και εξωτερικά. Θκιαβάζω βιβλία για το πώς να γίνω καλύτερος άνθρωπος και πώς να κάμω όμορφη τη ζωή μου. Πάω ψυχολόγο για να αντιμετωπίσω τις ψυχώσεις μου. Πάω γυμναστήριο και κάμνω δίαιτα!
Γενικά προσπαθώ να είναι θετική!
Μια συνήθεια που απόκτησα μέσα σε τούτη ούλλη την ανακατωσιά ένει να είμαι χαρούμενη με κάποια μιτσιά μιτσιά πράματα που συναντώ. Μερικά θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.
Εχτές στο lunch break επήα με τις κορούες που τη δουλειά για φαί . Όταν εφτάσαμε στο parking είχεν ένα σχιλλούι στο μοναδικό parking spot που έμεινε. Εκατέβηκα κάτω και πολύ ευγενικά εζήτησα του να απομακρυνθεί . Ετραβησεν λλίο πάρατζι και επαρκάραμεν.
Μετα που καμιά ώρα που ετελιώσαμε που τις σαλάτες και το κουτσομπολιό μας, πάμε στο parking, το σχιλλούι ακόμα τζιαμέ το φτωχό! Ελυπήθηκα το και λαλώ μπορεί να εχάθηκεν! Κοιτάζω πάστο λουρίν του, είχεν το όνομα του και ένα τηλέφωνο. Πιάννω τον αριθμό, απαντά μια κυρία.
Πατάτα: Γειά σας, ένα σχιλλούι , ο Sparkys , εν δικός σας?
Κυρία: Ναι ! Μα πού τον ήβρες???
Πατάτα: Εν στο parking του ‘τάδε’ εστιατορίου!!!
Κυρία : Είμαι και εγώ δαμε! Πε μου κάθεται δίπλα που έναν AUDI TT ασημένιο?
Πατάτα: Ναι εν δαμέ έχει καμιάν ώρα!
Κυρία: Μάνα μου , ακολούθησεν με αλόπως που το σπίτι! Εν το αυτοκίνητο μου τούτο και περιμένει με! Έρκουμε να τον πιάσω!
Η γυναίκα ήταν φανερά συγκινημένη! Το ίδιο και εγώ! Πόσο σημαντική νιώθεις να ξέρεις ότι τούτο το πλάσμα ακλούθησε σε τόσο δρόμο γιατί εφοήθηκεν να μεν σε χάσει?
Για τους δικούς του λόγους βέβαια.. Αλλά πάλε εν πολλά συγκινητικό!
(θέλω σχιλλούι!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου