Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Big Girls We Are TAKKARES


Συνεχίζω στο ίδιο concept με το προηγούμενο post μου, επειδή τούτο το σαββατοκυρίακο επιάσαν με πάλε τα κομπλεξιλίκια μου.
Επήα στο πατρικό μου το ΣΚ, να μείνω τζιαμέ γιατί εν έχω air condition στο διαμέρισμα. Εξάλλου θέλω να  θωρώ τους γονιούς μου λλιο παραπάνω όταν έρκουμε που την Χώρα!... Η μάμα μου όποτε πάω λαλέι μου κλασσικά ότι επάστινα.. Μετά το κομπλιμέντο , ρωτά με αν ακόμα έχουν ούλλες μου οι φίλες γκόμενο, και μετά λαλει μου ΄΄ εν καιρός σου΄΄ . Τούτη εν η στάνταρ κουβέντα που γίνεται κάθε φορά!
Βέβαια εν και ήταν πάντα έτσι.. Τούτο άρκεψεν που τον καιρό που η αρφή μου η μεσάια και κατά 3 χρόνια μιαλλήτερη μου , έφερεν έσσο τον γκόμενο της για να τον γνωρίσουν οι γονιοί μου.
Τούτο στα μάθκια τον γονιών μου σημαίνει ότι εννα χαρτωθεί σύντομα! Ή αλλιώς, έδισεν τον γάρο της, ή αλλιώς, επιεν και τούτη, τωρά έμηνεν το μωρό (εγώ δηλαδή) .
Anywayz , την νύχτα εκανόνισα να φκώ με τον παρέα μου να τα πούμε . Όσπου να σαστώ , ήρταν και οι γονιοί μου που τον 3ο γάμο που είχαν να παν. Η μάμα μου είπεν μου ότι εν ήβρεν ρέσι να μου φέρει! Μετά , θωρέι με καλά καλά… και αρκέφκουμεν!:
 Μανούλα : Μα εννα πάεις με τούτη την φουστούα κάτω? Εν νομίζεις ότι εν πολλά κοντή?
Πατάτα :  Αν ενόμιζα ότι εν πολλά κοντή εν θα την εγώραζα!
Μανούλα :  (Προς τον παπά μου)  Μ.  εν νομίζεις ότι εν κοντή η φούστα του μωρού?
Παπάς  :  (χωρίς καν να δικλίσει να με δει) Εν μια χαρά , έτσι τις φορούν σήμερα!
Μανούλα  :   Εγώ νομίζω ότι εν λλίο κοντή!
Πατάτα: Καλάν ρε μανούλα μου! Πριν λλίο ήταν δαμέ η αρφή μου με ένα παντελονάκι ως το αφφάλι της και εν είπες τίποτε! Και τωρά που φορώ εγώ φούστα που ένει αισθητά πιο κάτω που τον κόλο μου λαλείς μου εν κοντή?
Εμούλλοσεν!  Γιατί το πρόβλημα εν ένει ότι η μάμα μου εν πουριτανή αλλά εν Κυπραία..Εν που τζίνες που πιστεύκουν ότι αν έχεις 3 κιλά παραπάνω εν έχεις δικαίωμα να φορείς οτιδήποτε που μπορεί να αναδεικνύουν τις κοτοπουλλένιες ζάμπες σου!

Τούτο το περιστατικό επαναλαμβάνεται και στην δουλεία! Η secretary στο γραφείο έχει πολλά ωραίο σώμα, μπράβο της κορούας να μεν παρεξηγούμαστε!!!!  Όταν φορώ εγώ στην δουλειά φουστούδαν γίνετε πανικός! ‘’ Είμαστε σοβαρή εταιρία και  μεν με αναγκάσετε να σας βάλω να φορείτε στολή!’’ Αποτέλεσμα,  αρρώσαν μου και οι υπόλοιπες κορούες ότι εννα έιμαι η αιτία να βάλουμε στολή στην δουλεία!!!
Την επομένην έρκετε η secretary με μιαν πολλά ωραίαν marine  φούστα! Πάλε εμούλλοσεν  ο μάστρος μου!

Ντάξη ρε παιθκιά εν και είμαι καμιά παλαβή, ξέρω ότι εν πιο ωραίο να θωρείς μιαν γυναίκα καλλίγραμμη να φορέι τα στενά της και να δείχνει σάρκα! Αλλά τα μαυρογέρημα! Έχω και εγώ δικαίωμα να φορώ ότι γουστάρω και να μεν ακούω σχόλια του στιλ ΄΄ πασχινισκει σε, παστινίσκει σε, τούτη η φανέλα καλύφκει σου την τζοιλιά σου,  τούτο το τζιν  εν πολλά στενό ’’  ή  να ακούω για  τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να ξεγελάσουμε τους άλλους ότι είμαστε πιο παστές απ’ ότι φαινούμαστε! Να φορούμε ψηλά τακούνια, να μαυρίζουμε, να βάλουμε γυαλλιστήρι πάστα πόθκια αν θα βάλουμε κοντά, να ρουφούμεν μέσα την τζοιλιά μας, να καθούμαστε με το έναν πόιν παστ΄ άλλο για να μεν φαίνετε η κυτταρίτιδα και  αν είναι δυνατών να μεν καθούμαστε καθόλου!
Άτε ολάν που τζιαμέ.. Εν θα με πελλάνετε εσείς!! Εννα σας πελλάνω εγώ!!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου