Μετά το τελευταίο ‘ηλιόλουστο ‘ σαββατοκυρίακο, επήρα την απόφαση ότι είναι ασφαλές να φυλάξω και τα τελευταία χειμωνιάτικα ρούχα μου. Δηλαδή οτιδήποτε έχει μανίτζι . Κυριακή νύχτα, άνοιξα διάπλατα τα παράθυρα μου και τα μαυροσάκουλα και έπιασα δουλειά. Την ώρα που εφύλαα τα πουκάμισα της δουλειάς , έππεσα πάνω στο πουκάμισο μου το μαύρο που του λείπουν τα κουμπιά. Έπιασεν με το γέλιο γιατί συνεχίζω μετά που 4 χρόνια να το έχω μέστο αρμάρι μου με την ελπίδα ότι έννα ράψω κάποτε τα κουμπία που εφκήκαν. Εννα μου πείτε τωρά πώς γίνετε να λείπουν ούλλα τα κουμπιά? Η αιτία είναι ένας αγανακτισμένος έλληνας που να πω την αμαρτία μου εν θυμούμαι ούτε το όνομα του.
Ιδού πώς εγνώρισα τον αγανακτισμένο αδερφό. Αποφάσισα να πάω στην μητέρα Ελλάδα να επισκεφτώ παλιούς συμφοιτητές, οι οποίοι εσύχναζαν στο μπαράκι του αγανακτισμένου. Αφού με εφλέρταρε επίμονα κερνώντας με αβέρτα σφηνάκια , ( δικόν του το μαγαζί ότι θέλει κάμνει ο άνθρωπος ) εγώ έππεσα στην παγίδα του νεαρού ιδιοκτήτη μπαρ. !!! πάμε τζιαμε μιαν νύχτα, θκιό νύχτες, ε την τελευταία λαλώ ‘’ Μαρικκού μου ή εννα κάμεις πόψε κίνηση εννα πάεις πίσω στην Κύπρο άποτη’’. Έτσι κ έγινε αγαπητοί μου. Ανάγκασα 5 άτομα να κάτσουμε τζιαμε ώσπου να κλείσει και μετά έκαμεν την κίνηση του. Τάχα έχει μια μπουκάλα ακριβό κρασί στο διαμέρισμα του και να πάμε να το πιούμε! Τι ρομαντικό!!!! Για να λαλούμε όμως και την αλήθεια έπρεπε να ξέρω τι με περιμένει όταν είδα το αυτοκίνητο του! Ένα ολοκαίνουριο αστραφτερό Nissan Navara!!! Και για να μεν παρεξηγηθώ εν είμαι που τζίνες που σνομπάρουν τα αγροτικά αυτοκίνητα! Αντιθέτως ως κόρη φορτηγατζή το διπλοκάμπινο ήταν το κατεξοχήν family car μας. Απλά στην Ελλάδα αν έχει διπλοκάμπινο σημαίνει ότι όντος χρειάζεσαι τζινη την κάσχια που πίσω!
Anyway να μεν σας το πολυλογώ πάμε στο διαμέρισμα του κόμματου, πίνουμε την πρώτη μπουκάλα του ‘’πανάκριβου ‘’ κρασιού, και το κοπέλλιν άρκεψεν και έβραζεν. Εγώ εντωμεταξύ εξενέρωσα λλιο γιατί αποδήχτηκεν άνθρακας ο θησαυρός… Ήταν λλιο σαχλαμάρας (surprise surprise, σάκκιμου και εν ηξέρω την τύχη μου) . Μετά που αννιει και τη δεύτερη μπουκάλα ο χουαρτας αντινάσσετε πάνω μου χωρίς καμιά προειδοποίηση! Εσιντρομάχτηκα εγώ και έκαμα να τραβίσω λλιο πίσω , να πάρουμε τα πραματα έτσι πιο χαλαρα ρε αδερφέ, αμέσως στο ψητό εσύ! Προσπαθώντας να σκηνοθετήσω την δικαιολογία μου για να φύω, ο καλαμαράς κάμνει δεύτερο attack , πιάνει με που το πουκάμισο μου το μαυρούι ( το ακριβό να τονίσω ) και με μια κίνηση σχρααααακ!!! ΑΝΝΙΕΙ ΜΟΥ ΤΟ ! Ακόμα θυμούμαι τον ήχο που εκάμναν τα εκσφενδονισμένα κουμπούθκια στα πλακάκια του bachelor διαμερίσματος! Έμεινα σύξυλη!!!! Γυρίζω θωρώ τον, εγυάλιζε το μμάτι του! Σκεφτούμε ‘πελλέ μου εκάτσαμεν πάνω’. Με μιαν αππιθκιά σηκώνουμε που τον καναπέ , μαζέυκω τα κουμπιά μου, ( πέρκει εν και 5 ευρώ το ένα τούτα!) και λαλώ του ‘μα ποιος νομίζεις ότι είσαι?’ με ύφος θιγμένο βεβαίως! Λαλεί μου αγανακτισμένος ΄Μα νόμιζα ότι αυτό ήθελες και εσύ !’ Γιέ μου ναι ήθελα μια νύχτα πάθους με έναν φλογερό καλαμαρά παραδέχουμε! Αλλά οϊ να μου σχίσεις και το πουκάμισο μου!
Ότι έγινε μετά θυμούμαι το όπως το fast forward! Γυρεύκω να έβρω την πόρτα να φύω , που τα ποτά που είχα πάνω μου εν εθυμούμουν ένταλως εμπήκα μέσα! . Βρέθουμε στους δρόμους σαν κυνηγημένη ( τι drama queen θεέ μου) να έβρω ταξί ! και συνειδητοποιώ ότι είμαι μια κορούα μόνη της η ώρα 6 το χάραμα να προσπαθεί να σταματήσει ένα ταξί με το πουκάμισο ανοιχτό και το σουτιέν το D cup με την ενίσχυση σε full view!! Λαλώ που μέσα μου, ποψε έν την γλυτώνουμε!!! Ευτυχώς ήβρα και ταξί και επήρεν με έσσω της φίλης μου, χωρίς να ρωτήσει πολλά πολλά (διακριτικός ταξιτζής στην Ελλάδα imagine my luck ) .
Ήρτα πίσω Κύπρο με το πουκάμισο και τα κουμπιά του. Κάθε χειμώνα λαλώ εννα τα ράψω και κάθε καλοκαίρι αφήνω το για τον επόμενο χειμώνα. Μπορεί να το κρατούσα και υποσυνείδητα για να μου θυμίζει την ανεκπλήρωτη μου επιθυμία Τούτη την φορά έσιρα το κ επήεν , μαζί με την ιδέα του καλαμαρά. Έχει και στην Κύπρο αγανακτισμένους .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου